Dane o szansach prze¿ycia w zimnej wodzie jednoznacznie pokazuj±,
¿e lepiej ubraæ siê za ciep³o, a w razie czego ochlapaæ sie wod± lub
zrobiæ eskimoskê. Zawsze trzeba braæ pod uwagê nie tylko wygodê, ale
te¿ mo¿liwo¶æ k±pieli w zimnej wodzie -- i ubieraæ siê pod
tym k±tem. Najodpowiedniejszy jest suchy skafander, a pod nim specjalna
ciep³a bielizna. Nale¿y unikaæ u¿ywania odzie¿y bawe³nianej,
zw³aszcza w pobli¿u cia³a. Mokra bawe³na bardzo szybko wych³adza
organizm. Warto zainwestowaæ w bieliznê z polipropylenu i polar. Pianka
typu long john nie jest dostatecznym zabezpieczeniem, je¶li
zak³adamy pod ni± bawe³nian± koszulkê. Kurtka nie powinna przepuszczaæ
wiatru.
Neoprenowa czapka, zakrywaj±ca uszy, zapewnia w³a¶ciw±
temperaturê g³owie, która, wed³ug wszelkich danych, oddaje najwiêcej
ciep³a i jednocze¶nie najbardziej go potrzebuje. W ostateczno¶ci mo¿na
te¿ u¿ywaæ czepka p³ywackiego.
Nieprzewiewne i w miarê mo¿no¶ci nieprzemakalne rêkawice
zapobiegaj± stracie energii przez rêce. Nie mog± w ¿adnym razie
ograniczaæ sprawno¶ci d³oni czy os³abiaæ chwytu na wio¶le. Mo¿na
u¿ywaæ zapinanych na wio¶le os³on na d³onie. W podobny
sposób wodoszczelne buty lub skarpety z lateksu lub neoprenu chroni± stopy.
W bardzo zimnej wodzie buty neoprenowe mog± nie byæ dostateczn± ochron±,
zw³aszcza je¶li zapinane s± na suwak.
Dobrze jest woziæ ze sob± suchy worek z ciep³ym
ubraniem na zmianê.
P³ywanie w grupie trzech osób jest znacznie bezpieczniejsze ni¿ we
dwójkê, a ju¿ na pewno nie nale¿y p³ywaæ samemu. Je¿eli u kogo¶ w
grupie obserwujemy objawy hipotermii (dreszcze, dezorientacja, spowolnienie
reakcji, niekomunikatywno¶æ, brak normalnej sprawno¶ci), zw³aszcza po
kilku wywrotkach, trzeba zatrzymaæ siê i rozgrzaæ, wypiæ co¶ ciep³ego
(termos z herbat±!) lub rozpaliæ ognisko. Lepiej nawet zrezygnowaæ z
dalszego p³yniêcia ni¿ nara¿aæ siê na niebezpieczeñstwo, które
wzrasta podczas d³ugotrwa³ego marzniêcia. Osobie, która jest tak wych³odzona, ¿e nie mo¿e
chodziæ lub traci przytomno¶æ, nie pomo¿e zwyk³a rozgrzewka. Trzeba
j± odwie¼æ do szpitala.
Æwiczyæ eskimoskê! Opanowanie wstawania eskimosk±
oszczêdzi nam przykrych chwil p³yniêcia wp³aw.
Bardzo istotna jest kwestia poruszania siê w wodzie. Podczas ruchu organizm
traci ciep³o, poniewa¿ ciep³a krew pompowana jest do koñczyn, gdzie
wymienia krew ju¿ och³odzon±. Oziêbia nas równie¿ wywo³ana ruchem
wymiana wody pomiêdzy warstwami ubrania. Dlatego w lodowatej wodzie powinno
siê jak najmniej poruszaæ i unikaæ silnych ruchów p³ywackich. W ¿adnym
wypadku nie wolno zdejmowaæ ubrania, które ewentualnie przeszkadza³oby w
szybkim dop³yniêciu do brzegu. W razie pozostawania w spoczynku
nawet zwyk³e ubranie spowalnia czterokrotnie tempo ch³odzenia
organizmu. Je¿eli p³yniemy, to efekt ten nieco siê zmniejsza, ale i tak
ubrany organizm och³adza siê trzykrotnie wolniej.
Next: Postêpowanie przy hipotermii
Up: Wych³odzenie organizmu (hipotermia)
Previous: Wych³odzenie organizmu (hipotermia)
2000-03-13