next up previous
Next: Kontrola krążenia Up: Ocena stanu ratowanego Previous: Ocena przytomności

Ocena oddechu

Podaje się wiele sposobów na sprawdzenie, czy ratowany oddycha.

Rys. 4.1: Kontrola oddechu
\includegraphics[width=0.375\textwidth]{ko.eps}

Najbardziej praktyczny z nich to obserwacja klatki piersiowej i próba usłyszenia/poczucia oddechu. W tym celu układamy ratowanego na wznak (najlepiej przedtem zdjąć, a przynajmniej rozpiąć kamizelkę ratunkową, o ile ratowany ma ją na sobie) i nachylając się nad nim, przybliżamy ucho do jego ust i nosa sprawdzając, czy słychać oddech (Rys. 4.1). Na wrażliwej skórze ucha możemy też poczuć ruch wydychanego powietrza. Jednocześnie obserwujemy ruchy klatki piersiowej. Możemy też równocześnie kontrolować tętno -- patrz następny rozdział.

Jeżeli ratowany oddycha, to jego serce również pracuje.

Uwaga: ruchy oddechowe klatki piersiowej mogą być zachowane, przynajmniej przez pewien czas, nawet wówczas, jeśli ofiara nie może zaczerpnąć powietrza na skutek niedrożności oddechowej. Dlatego po stwierdzeniu, że ratowany oddycha należy upewnić się co do drożności oddechowej (patrz ,,Technika udrożniania dróg oddechowych", str. [*]) i ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej (patrz ,,Pozycja boczna ustalona", str [*]). Jeżeli podejrzewamy uszkodzenia kręgosłupa, to poszkodowanego nie należy ruszać -- mogłoby to spowodować powiększeniem istniejących obrażeń, a nawet uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Osobą nieprzytomną należy się cały czas opiekować obserwując jej oddech i kontrolując (wizualnie) drożność dróg oddechowych i tętno. Oczywiście wzywamy lekarza lub staramy się przetransportować poszkodowanego pod opiekę medyczną.

Jeżeli ofiara nie oddycha, to należy skontrolować, czy jej serce pracuje.


next up previous
Next: Kontrola krążenia Up: Ocena stanu ratowanego Previous: Ocena przytomności

2000-03-13